Een CAT-hond? Geen kat in de buurt! KARUS start therapie met assistentie van een hond.
Op KARUS, psychiatrisch ziekenhuis in Gent en Melle, bieden we sinds september 2022 therapie aan met assistentie van een hond. Ook gekend als CAT, Canine Assisted Therapy. Personen met angst- en stemmingsproblematieken (afdeling Balans) worden begeleid door ergotherapeut Fauve en haar hond Mojo.
Een stage en eindwerk over CAT
Als we op campus Gent de therapieruimte binnenwandelen, begroeten we Fauve, ergotherapeut bij o.a. het zorgprogramma angst en stemming Balans. Ook onze nieuwe ‘collega’, de enthousiaste border collie Mojo, ziet de werkdag helemaal zitten!
“Het is allemaal gestart met mijn passie voor honden”, aldus Fauve, “Ik begon mijn opleiding als ergotherapeut met het idee om in Brazilië met honden te werken in een therapeutisch kader. De opzet was een zorgboerderij, waar honden uit een asiel opgevangen worden en ook ingezet worden voor therapie”.
Tijdens haar eindstage kwam ze echter in contact met een woon- en zorgcentrum dat werkte met Hachiko, een organisatie met zo’n 120 tal assistentiehonden. Gefascineerd door het lokaal initiatief, schreef ze er haar eindwerk over nl. ‘Gerichte ergotherapeutische interventies met assistentie van de instellingshond Fiero’ en ruilde ze Brazilië in voor het minder exotische Grammene.
CAT bij personen met een angst- en stemmingsstoornis
Toen Fauve in mei 2022 startte op KARUS, kwamen er veel enthousiaste reacties haar kant op over het werken met honden in een therapeutische omgeving. “Door mijn opleiding ‘therapiedieren in de zorgsector’, alsook mijn ervaring op mijn zorgboerderij en P.C. Guislain was het vertrouwen om op KARUS dergelijke therapie op te starten er snel”, vult Fauve aan.
Enkele maanden en besprekingen met het beleidsteam verder, startte ze met de zorgvragers van het zorgprogramma angst- en stemming. “Ik geef zowel groepssessies van maximum 8 personen als individuele sessies”, zegt Fauve. “En het gaat vlot, we kregen heel goede reacties na de eerste sessies”.
Uit de comfortzone treden: het start al met ‘er staat een hond in de ruimte’
Vandaag staat ‘uit de comfortzone treden’ op het programma. Een hele opgave voor personen met een angst- en stemmingsproblematiek. Denk maar aan frustratietolerantie, het aanleren van doorzettingsvermogen, probleemoplossende vaardigheden… Dit thema geeft een brede waaier aan opportuniteiten weer die tot herstel kunnen leiden dankzij de kracht van herhaling – en de hond Mojo ?.
“De sessies zelf zijn opgebouwd rond non-verbale communicatie, positionering in de ruimte, lichaamstaal… een coherent samenspel tussen verbaal en non-verbale communicatie”, aldus Fauve. “en daarom werken we met een hond, omdat hij een ideale spiegel is. Hij gaat spiegelen wat de zorgvrager op dat moment voelt. Als je bang bent, gaat hij blaffen. Als je onzeker bent, gaat hij dat ook uitstralen en gaat hij niet luisteren.
En dat is net het interessante bij personen met een angst- en stemmingsproblematiek. Ze zijn vaak heel onzeker, hebben weinig motivatie en ze zoeken handvaten om hiermee om te gaan. Personen zijn vaak confronterend, maar een hond minder. Dankzij de ‘levende spiegel’ kunnen ze leren omgaan met hun hindernissen op een opbouwende, stap-voor-stap manier”.
Praktisch aan de slag: de lerende spiegel ‘Mojo’.
De zorgvragers leren aan Mojo vandaag iets helemaal nieuw aan de hand van een spelletje. Ze moeten hem leren om zijn bal niet te zien als spelobject. Het doel is dat hij door het parcours gaat en zijn bal in het potje legt.
En dat start niet zo vlot. Mojo kijkt de zorgvrager aan en ziet het als een spelletje. Door de onduidelijke instructie voor hem, dolt hij er wat op rond. “En daar kom ik aan te pas als coach”, zegt Fauve. “Ik koppel het gedrag van de hond terug naar de zorgvrager zelf. In dit geval: de persoon is onzeker en dan straalt hij dat ook af en luistert hij niet”. De zorgvrager probeert nog eens, nu iets meer zeker van zichzelf dankzij de feedback. En Mojo, die luistert al iets beter…
Dankzij de feedback van Fauve als coach en de enthousiaste, lerende spiegel Mojo, leert men ook de link te leggen naar het dagelijks leven. Zender en ontvanger, een interactie die al eens fout kan verlopen door een verkeerd geïnterpreteerd signaal, teveel extern zoeken naar de oorzaak… dankzij introspectie en dus in de spiegel kijken, kan veel voorkomen worden. “We boeken hier zeker al mooie vooruitgang in” aldus Fauve. “Mojo zorgt zowel voor lachende gezichten als voor interactie in de groep zelf, wat op zich al een lerend proces is voor de groep”.
En de toekomst? Fauve heeft veel ideeën over ‘groene zorg’, van zorg met geitjes tot een gevoelstuin maken. Wordt vervolgd!
